адпрасі́цца, -рашу́ся, -ро́сішся, -ро́сіцца; зак.

Папрасіць дазволу пайсці або паехаць куды-н., не ўдзельнічаць у чым-н.

А. з работы.

Ад смерці не адкупішся і не адпросішся (прыказка).

|| незак. адпро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпрасі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпрашу́ся адпро́сімся
2-я ас. адпро́сішся адпро́сіцеся
3-я ас. адпро́сіцца адпро́сяцца
Прошлы час
м. адпрасі́ўся адпрасі́ліся
ж. адпрасі́лася
н. адпрасі́лася
Загадны лад
2-я ас. адпрасі́ся адпрасі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адпрасі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпрасі́цца сов. отпроси́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрасі́цца, ‑прашуся, ‑просішся, ‑просіцца; зак.

Просячы, дамагчыся дазволу пайсці, паехаць куды‑н.; адмовіцца ад чаго‑н., не ўдзельнічаць у чым‑н. У нядзелю, калі цывільныя рабочыя не працавалі.. [Эдварду Лявэру] ўдалося адпрасіцца раней на некалькі гадзін пакінуць работу. Чорны. Ячны хацеў падкаціць мяне да самага парога, але я адпрасіўся, пайшоў пехатой. Брыль. // Просячы, выбавіцца з цяжкага становішча. Ледзь адпрасіўся [ад чарцей] бедны Янук. І ўжо да самай смерці не браў у рот гарэлкі. Сачанка. Ад смерці не адкупішся і не адпросішся. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрасі́цца um (die) Erláubnis bítten*, wéggehen [wégfahren] zu dürfen* (адпрошвацца); die Erláubnis erhálten* wégzugehen [wégzufahren] (атрымаць дазвол);

адпрасі́цца на гадзі́ну éine Stúnde fréinehmen* аддз.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отпроси́ться сов. адпрасі́цца, мног. паадпро́швацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпро́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да адпрасіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпро́швацца гл. адпрасіцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паадпро́швацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Адпрасіцца — пра ўсіх, многіх. Дзеці паадпрошваліся ў лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beg off

адпрасі́цца, атрыма́ць дарава́ньне ка́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)