адплява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адплюю́ |
адплюё́м |
| 2-я ас. |
адплюе́ш |
адплюяце́ |
| 3-я ас. |
адплюе́ |
адплюю́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адплява́ў |
адплява́лі |
| ж. |
адплява́ла |
| н. |
адплява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адплю́й |
адплю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адплява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адплява́ць сов. отплева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адплява́ць, ‑плюю, ‑плюеш, ‑плюе; ‑плюём, ‑плюяце; зак.
Пляўком выдаліць што‑н. з рота.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адплява́ць áusspucken vt, áusspeien* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адпляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)