адплю́шчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адплю́шчваю адплю́шчваем
2-я ас. адплю́шчваеш адплю́шчваеце
3-я ас. адплю́шчвае адплю́шчваюць
Прошлы час
м. адплю́шчваў адплю́шчвалі
ж. адплю́шчвала
н. адплю́шчвала
Загадны лад
2-я ас. адплю́шчвай адплю́шчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адплю́шчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адплю́шчваць несов. открыва́ть (глаза)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адплю́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адплюшчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплю́шчыць, -лю́шчу, -лю́шчыш, -лю́шчыць; -лю́шчаны; зак., што.

Расплюшчыць, адкрыць (вочы).

|| незак. адплю́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адплю́шчванне ср. открыва́ние; см. адплю́шчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)