адпераза́ць, -перажу́, -пяра́жаш, -пяра́жа; -пераза́ў, -пераза́ла; -перажы́; -пераза́ны і -пяра́заны; зак., што.

Зняць дзягу, пояс і пад.

|| незак. адпяра́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпераза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адперажу́ адпяра́жам
2-я ас. адпяра́жаш адпяра́жаце
3-я ас. адпяра́жа адпяра́жуць
Прошлы час
м. адпераза́ў адпераза́лі
ж. адпераза́ла
н. адпераза́ла
Загадны лад
2-я ас. адперажы́ адперажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпераза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпераза́ць сов. (ремень, пояс) снять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпераза́ць, ‑перажу, ‑пяражаш, ‑пяража; заг. адперажы; зак., што.

Зняць папругу, пояс. — Ну, вы там, шчанюкі, марш дадому, — абурана крыкнуў Даміра і зрабіў выгляд, што хоча адперазаць рэмень. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпераза́ць (зняць папругу, пояс) lósschnallen аддз. vt, ábschnallen vt; den Gürtel ábnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Адпераза́ць ’зняць пояс’ (Гарэц., Касп.), аперазаць ’пабіць’ (Касп.), адпяразаць ’зняць пояс’ (Касп.). Гл. перазаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпяра́зваць гл. адперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпяра́заны сня́тый; см. адпераза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпяра́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпераза́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)