адпая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Награваючы, аддзяліць прыпаяную частку чаго-н.

А. дэталь.

|| незак. адпа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпа́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпая́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпая́ю адпая́ем
2-я ас. адпая́еш адпая́еце
3-я ас. адпая́е адпая́юць
Прошлы час
м. адпая́ў адпая́лі
ж. адпая́ла
н. адпая́ла
Загадны лад
2-я ас. адпая́й адпая́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпая́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпая́ць сов., тех. отпая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Аддзяліць прыпаяную частку награваннем. Адпаяць ручку самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпая́ць áblöten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпа́йваць гл. адпаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпая́ть сов. адпая́ць, уст. адлітава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што (уст.).

Тое, што і адпаяць.

|| незак. адліто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадпа́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адпаяць адно за другім усё, многае; адпаяць у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлітава́ць сов., уст., см. адпая́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)