адпалява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адпалю́ю |
адпалю́ем |
| 2-я ас. |
адпалю́еш |
адпалю́еце |
| 3-я ас. |
адпалю́е |
адпалю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адпалява́ў |
адпалява́лі |
| ж. |
адпалява́ла |
| н. |
адпалява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адпалю́й |
адпалю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адпалява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпалява́ць сов., разг. отохо́титься
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.
Разм. Кончыць паляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отохо́титься сов., разг. адпалява́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)