адпа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпа́льны |
адпа́льная |
адпа́льнае |
адпа́льныя |
| Р. |
адпа́льнага |
адпа́льнай
адпа́льнае |
адпа́льнага |
адпа́льных |
| Д. |
адпа́льнаму |
адпа́льнай |
адпа́льнаму |
адпа́льным |
| В. |
адпа́льны (неадуш.)
адпа́льнага (адуш.) |
адпа́льную |
адпа́льнае |
адпа́льныя (неадуш.)
адпа́льных (адуш.) |
| Т. |
адпа́льным |
адпа́льнай
адпа́льнаю |
адпа́льным |
адпа́льнымі |
| М. |
адпа́льным |
адпа́льнай |
адпа́льным |
адпа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпа́льны тех. отжига́тельный;
~ная печ — отжига́тельная печь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпа́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Звязаны з адпалам, прызначаны для адпалу. Адпальныя работы. Адпальная печ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отжига́тельный адпа́льны, для адпа́лу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)