адо́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адо́граф |
адо́графы |
| Р. |
адо́графа |
адо́графаў |
| Д. |
адо́графу |
адо́графам |
| В. |
адо́граф |
адо́графы |
| Т. |
адо́графам |
адо́графамі |
| М. |
адо́графе |
адо́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адо́граф м., мор. одо́граф
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адо́граф, ‑а, м.
Электранавігацыйны прыбор, які аўтаматычна прачэрчвае на карце шлях, што праходзіць карабель.
[Грэч. (h)odos — дарога і graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адо́граф
(ад гр. hodos = шлях + -граф)
прыбор, які аўтаматычна прачэрчвае на навігацыйнай карце курс карабля.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
одо́граф мор. адо́граф, -фа м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)