адно́сіна, -ы, мн. -ы, -сін, ж.

1. Афіцыйная дзелавая папера з запытаннем ці паведамленнем аб чым-н., дакумент.

Паступіла а.

2. спец. Лік, які атрымліваецца ад дзялення адной велічыні на другую.

Геаметрычная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адно́сіна

‘лік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адно́сіна адно́сіны
Р. адно́сіны адно́сін
Д. адно́сіне адно́сінам
В. адно́сіну адно́сіны
Т. адно́сінай
адно́сінаю		 адно́сінамі
М. адно́сіне адно́сінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адно́сіна ж., канц.

1. отноше́ние ср.;

2. мат. отношение ср.;

а. дзвюх зме́нных — отноше́ние двух переме́нных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адно́сіна, ‑ы, ж.

1. Лік, які атрымліваецца ад дзялення адной велічыні на другую. Геаметрычная адносіна. Лік, які паказвае, колькі працэнтаў дадзены лік складае ад другога ліку, называецца працэнтнай адносінай.

2. Дзелавая папера з запытаннем ці паведамленнем аб чым‑н. Сяргей пачаў разбіраць прысланыя ўчора адносіны і распараджэнні. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отноше́ние ср.

1. (чьё-л. к кому-, чему-л.) адно́сіны, -сін ед. нет; ста́ўленне, -ння ср.;

внима́тельное отноше́ние к де́лу ува́жлівыя адно́сіны да спра́вы;

2. (связь, касательство) дачыне́нне, -ння ср.;

име́ть отноше́ние к чему́-л. мець дачыне́нне да чаго́-не́будзь;

3. (общение, связи) только мн. адно́сіны, -сін ед. нет; стасу́нкі, -каў ед. нет;

произво́дственные отноше́ния вытво́рчыя адно́сіны;

быть в хоро́ших отноше́ниях быць у до́брых адно́сінах (стасу́нках);

4. мат. адно́сіны, -сін; адно́сіна, -ны ж.

отноше́ние двух переме́нных адно́сіна дзвюх зме́нных;

в обра́тном отноше́нии у адваро́тных адно́сінах;

геометри́ческое отноше́ние геаметры́чныя адно́сіны;

5. офиц. адно́сіна, -ны ж.;

присла́ли отноше́ние прысла́лі адно́сіну;

◊

по отноше́нию, в отноше́нии у адно́сінах;

в э́том отноше́нии у гэ́тых адно́сінах;

во всех отноше́ниях ва ўсіх адно́сінах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stosunek, ~ku

stosun|ek

м.

1. адносіны; стаўленне;

2. ~ki мн. адносіны; сувязі; знаёмствы; зносіны; стасункі;

~ki dyplomatyczne — дыпламатычныя адносіны (стасункі);

zerwać ~ki — парваць адносіны;

utrzymywać ~ki — падтрымліваць адносіны;

~ki handlowe — гандлёвыя сувязі;

3. адносіна; прапорцыя;

~ek geometryczny — геаметрычная прапорцыя;

w ~ku 3 do 2 — у прапорцыі 3 да 2

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)