аднача́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднача́сна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднача́сна нареч., см. адначасо́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднача́сна, прысл.

Тое, што і адначасова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адначасо́ва, аднача́сна прысл. gléichzeitig; zu gléicher Zeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднача́сна з

прыназоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

одновре́менно нареч. адначасо́ва, аднача́сна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zugléich

adv адначасо́ва, аднача́сна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jednocześnie

адначасова, адначасна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

równocześnie

адначасова, адначасна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

попу́тно нареч. за адны́м ра́зам, адначасо́ва, аднача́сна, мімахо́дам, разг. мімахо́дзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)