аднатава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аднату́ю |
аднату́ем |
| 2-я ас. |
аднату́еш |
аднату́еце |
| 3-я ас. |
аднату́е |
аднату́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аднатава́ў |
аднатава́лі |
| ж. |
аднатава́ла |
| н. |
аднатава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
аднату́й |
аднату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
аднатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аднатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Адзначыць, запісаць, занатаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднатава́ць (запісаць) etw. áufschreiben*; (sich (D)) etw. notíeren; Notízen máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аднато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да аднатаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)