аднаспа́льны, -ая, -ае.

Разлічаны для спання аднаму чалавеку.

А. ложак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаспа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаспа́льны аднаспа́льная аднаспа́льнае аднаспа́льныя
Р. аднаспа́льнага аднаспа́льнай
аднаспа́льнае		 аднаспа́льнага аднаспа́льных
Д. аднаспа́льнаму аднаспа́льнай аднаспа́льнаму аднаспа́льным
В. аднаспа́льны (неадуш.)
аднаспа́льнага (адуш.)		 аднаспа́льную аднаспа́льнае аднаспа́льныя (неадуш.)
аднаспа́льных (адуш.)
Т. аднаспа́льным аднаспа́льнай
аднаспа́льнаю		 аднаспа́льным аднаспа́льнымі
М. аднаспа́льным аднаспа́льнай аднаспа́льным аднаспа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаспа́льны односпа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаспа́льны, ‑ая, ‑ае.

Разлічаны для; спання аднаму чалавеку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

односпа́льный аднаспа́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

single​1 [ˈsɪŋgl] adj.

1. адзі́ны, адзі́нкавы;

There isn’t a single ticket left. Не засталося ніводнага білета.

2. асо́бна ўзя́ты;

a single bed аднаспа́льны ло́жак;

a single room пако́й на аднаго́

3. халасты́, адзіно́кі (мужчына)

4. прыда́тны ў адзі́н кане́ц (пра білет);

a single ticket біле́т у адзі́н кане́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які змяшчае адну якую-н. адзінку, напр.: аднаактовы, аднавокі, аднаклетачны, аднаматорны, аднапакаёвы, аднаствольны;

2) які належыць да аднаго і таго ж, агульны з кім-, чым-н., напр.: аднакарэнны, аднакласнік, аднакурснік, аднатыпны;

3) накіраваны ў адзін бок, скіраваны да чаго-н. аднаго, напр.: аднанакіраваны, аднабаковы, аднабокі, аднадум, адналюб;

4) які існуе, працягваецца адзін адрэзак часу, напр.: аднагадовы, аднагодак, аднадзённы;

5) прызначаны для аднаго, напр.: аднаспальны;

6) агульны, адзіны з кім-, чым-н., напр.: аднагалоснасць, аднадушнасць, аднапляменнік;

7) не звязаны з усімі іншымі, проціпастаўлены ўсім іншым, напр.: аднаасобнік, аднаасобны;

8) які робіцца, ажыццяўляецца адзін раз, за адзін раз, прыгодны адзін раз, напр.: аднаразовы;

9) падобны, аднолькавы, напр.: аднастайнасць, аднастайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

single

[ˈsɪŋgəl]

1.

adj.

1) адзі́ны; адзіно́чны

There is not a single one left — Не застало́ся ніво́днага

a single shot — адзіно́чны стрэл

a single bed — аднаспа́льны ло́жак

2) сам, адзін, адзіно́кі

He came to the party single — На вечары́нку ён прыйшо́ў адзі́н

3)

а) нежана́ты

a single man — нежана́ты мужчы́на

б) незаму́жняя

a single girl — незаму́жняя дзяўчы́на

4) сам-на́сам

single combat — адзінабо́рства

5) асаблі́вы, выклю́чны

She showed single devotion to her work — Яна́ вы́явіла асаблі́вую руплі́васьць да пра́цы

2.

v.t.

вылуча́ць, выбіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)