аднару́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднару́чны |
аднару́чная |
аднару́чнае |
аднару́чныя |
| Р. |
аднару́чнага |
аднару́чнай
аднару́чнае |
аднару́чнага |
аднару́чных |
| Д. |
аднару́чнаму |
аднару́чнай |
аднару́чнаму |
аднару́чным |
| В. |
аднару́чны (неадуш.)
аднару́чнага (адуш.) |
аднару́чную |
аднару́чнае |
аднару́чныя (неадуш.)
аднару́чных (адуш.) |
| Т. |
аднару́чным |
аднару́чнай
аднару́чнаю |
аднару́чным |
аднару́чнымі |
| М. |
аднару́чным |
аднару́чнай |
аднару́чным |
аднару́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аднару́чны спец. однору́чный;
~ная піла́ — однору́чная пила́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднару́чны, ‑ая, ‑ае.
Прыстасаваны для работы адной рукой. Аднаручны спінінг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
однору́чный спец. аднару́чны;
однору́чная пила́ аднару́чная піла́;
однору́чное буре́ние аднару́чнае бурэ́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)