аднара́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднара́дка аднара́дкі
Р. аднара́дкі аднара́дак
Д. аднара́дцы аднара́дкам
В. аднара́дку аднара́дкі
Т. аднара́дкай
аднара́дкаю		 аднара́дкамі
М. аднара́дцы аднара́дках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднара́дка ж. одноря́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднара́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Старадаўняе рускае мужчынскае адзенне ў выглядзе аднабортнага кафтана без каўняра.

2. Разм. Гармонік з адным радам клавішаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одноря́дка аднара́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)