аднапо́люсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднапо́люсны |
аднапо́люсная |
аднапо́люснае |
аднапо́люсныя |
| Р. |
аднапо́люснага |
аднапо́люснай
аднапо́люснае |
аднапо́люснага |
аднапо́люсных |
| Д. |
аднапо́люснаму |
аднапо́люснай |
аднапо́люснаму |
аднапо́люсным |
| В. |
аднапо́люсны (неадуш.)
аднапо́люснага (адуш.) |
аднапо́люсную |
аднапо́люснае |
аднапо́люсныя (неадуш.)
аднапо́люсных (адуш.) |
| Т. |
аднапо́люсным |
аднапо́люснай
аднапо́люснаю |
аднапо́люсным |
аднапо́люснымі |
| М. |
аднапо́люсным |
аднапо́люснай |
аднапо́люсным |
аднапо́люсных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аднапо́люсны физ. однопо́люсный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднапо́люсны фіз. éinpolig, unipolár
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
однопо́люсный физ. аднапо́люсны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
unipolár
a фіз. аднапо́люсны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
уніпаля́рны
(ад уні- + палярны)
аднаполюсны;
у-ая праводнасць — праводнасць току пераважна ў адным напрамку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)