аднайме́нны, -ая, -ае.

Які мае тое самае імя, такую самую назву.

Аднайменныя гарады.

|| наз. аднайме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднайме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднайме́нны аднайме́нная аднайме́ннае аднайме́нныя
Р. аднайме́ннага аднайме́ннай
аднайме́ннае		 аднайме́ннага аднайме́нных
Д. аднайме́ннаму аднайме́ннай аднайме́ннаму аднайме́нным
В. аднайме́нны (неадуш.)
аднайме́ннага (адуш.)		 аднайме́нную аднайме́ннае аднайме́нныя (неадуш.)
аднайме́нных (адуш.)
Т. аднайме́нным аднайме́ннай
аднайме́ннаю		 аднайме́нным аднайме́ннымі
М. аднайме́нным аднайме́ннай аднайме́нным аднайме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднайме́нны одноимённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднайме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае тое самае імя, такую самую назву. Аднайменныя электрычныя гарады. □ Паводле рамана «Бацькаўшчына» ў 1932 годзе К. Чорны напісаў аднайменную п’есу, у якой захоўваецца асноўная сюжэтная лінія рамана. Луфераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднайме́нны gléichnamig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

одноимённый аднайме́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jednoimienny

аднайменны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сіно́німы

(гр. synonimos = аднайменны)

словы, блізкія па значэнню, але розныя па гучанню (напр. «работа» і «праца»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінані́міка

(ад гр. synonymos = аднайменны)

1) сукупнасць сінонімаў якой-н. мовы;

2) раздзел лексікалогіі, які вывучае сінонімы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

gléichnamig

a аднайме́нны

~e Ménschen — цёзкі

Brüche ~ máchen — матэм. прыво́дзіць дро́бы да агу́льнага назо́ўніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)