аднаду́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднаду́шнасць
Р. аднаду́шнасці
Д. аднаду́шнасці
В. аднаду́шнасць
Т. аднаду́шнасцю
М. аднаду́шнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаду́шнасць, -і, ж.

Поўнае адзінства думак, пачуццяў, настрояў; поўная згода ў дзеяннях.

А. народаў у барацьбе за мір.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаду́шнасць ж. единоду́шие ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаду́шнасць, ‑і, ж.

Адзінства думак, пачуццяў, настрояў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаду́шнасць ж. Éinmütigkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднаду́шша, -а, н.

Тое, што і аднадушнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразуме́нне, -я, н.

Згода, аднадушнасць, разуменне адзін аднаго.

Прыйсці да паразумення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаду́шша ср., см. аднаду́шнасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

единоду́шие ср. аднаду́шнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаду́шша, ‑а, н.

Тое, што і аднадушнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)