адмята́ць гл. адмесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адмята́ю адмята́ем
2-я ас. адмята́еш адмята́еце
3-я ас. адмята́е адмята́юць
Прошлы час
м. адмята́ў адмята́лі
ж. адмята́ла
н. адмята́ла
Загадны лад
2-я ас. адмята́й адмята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адмята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмята́ць несов., прям., перен. отмета́ть; см. адме́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмята́ць

1. wégfegen vt, beiséite kéhren;

2. (адхіляць) verwérfen* vt, ábtun* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адме́сці, -мяту́, -мяце́ш, -мяце́; -мяцём, -мецяце́, -мяту́ць; -мёў, -мяла́, -ло́; -мяці́; -мёцены; зак., што.

1. Падмятаючы, адкінуць, адсунуць убок.

А. смецце ад парога.

2. перан. Адхіліць што-н. як непатрэбнае ці нерэальнае.

А. абвінавачанні.

|| незак. адмята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмята́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да адмятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отмета́ть​I несов., прям., перен. адмята́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмята́цца несов., страд. отмета́ться; см. адмята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odmiatać

незак. адмятаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)