адмярза́ць гл. адмерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмярза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адмярза́е адмярза́юць
Прошлы час
м. адмярза́ў адмярза́лі
ж. адмярза́ла
н. адмярза́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час адмярза́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмярза́ць несов. отмерза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмярза́ць, ‑ае.

Незак. да адмерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмярза́ць ábfrieren* vi (s); ábsterben* vor Kälte (пра частку цела); erfríeren* vi (s), vom Frost getróffen wérden (пра расліны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адме́рзнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -мёрз, -мёрзла; зак.

1. Загінуць ад марозу, вымерзнуць.

Агуркі адмерзлі.

2. разм. Моцна азябнуць (пра часткі цела); страціць гібкасць, адчувальнасць на холадзе.

Адмерзлі вушы на марозе.

|| незак. адмярза́ць, -а́е.

|| наз. адмярза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отмерза́ть несов. адмярза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábfrieren

*

1.

vt адмаро́жваць

2.

vi (s) адмярза́ць, замярза́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odmarzać

незак. [odmar-zać]

1. адмярзаць;

2. адтаваць, адтайваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)