адмыка́цца гл. адамкнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмыка́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адмыка́ецца адмыка́юцца
Прошлы час
м. адмыка́ўся адмыка́ліся
ж. адмыка́лася
н. адмыка́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмыка́цца несов., возвр., страд. отпира́ться, отмыка́ться; см. адамкну́цца, адмыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмыка́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адамкнуцца.

2. Зал. да адмыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адамкну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адчыніцца; стаць незамкнёным.

Замок лёгка адамкнуўся.

2. Адчыніць памяшканне, у якім знаходзішся; зрабіць свабодным уваход да сябе.

|| незак. адмыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отмыка́ться возвр., страд. адмыка́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмыкаць — адамкнуць, адмыкацца — адамкнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпира́ться несов.

1. (открываться) адмыка́цца; адчыня́цца; адсо́ўвацца; адшчэ́плівацца, адшчапля́цца;

2. (отказываться) разг. адмаўля́цца, адпіра́цца; адрака́цца;

3. страд. адмыка́цца, адчыня́цца; адсо́ўвацца, адшчэ́плівацца, адшчапля́цца; см. отпира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)