адмо́кнуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адмо́кне |
адмо́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
адмо́к адмо́кнуў |
адмо́клі адмо́кнулі |
| ж. |
адмо́кла адмо́кнула |
| н. |
адмо́кла адмо́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адмо́кнуўшы адмо́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адмо́кнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; -мо́к, -кла; зак.
1. Зрабіцца мяккім ад вільгаці.
У вадзе лён адмок.
2. Намокшы, адстаць, аддзяліцца.
Наклейка адмокла.
3. Вымакнуць, прапасці ад лішку вільгаці (пра расліны).
У лагчыне бульба адмокла.
|| незак. адмака́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адмо́кнуць сов. отмо́кнуть;
во́кладка ~кла і адста́ла ад кні́гі — обло́жка отмо́кла и отста́ла от кни́ги
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмо́кнуць, ‑не; пр. адмок, ‑ла; зак.
1. Зрабіцца мяккім ад вільгаці; адсырэць, намокнуць. У цёплай вадзе лыка вельмі хутка адмокла.
2. Загінуць ад лішку вільгаці, вымакнуць (пра расліны). У нізіне жыта адмокла.
3. Намокшы, адстаць, аддзяліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмо́кнуць feucht wérden, éinweichen vi (s); sich lóslösen (аддзялі́цца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отмо́кнуть сов. адмо́кнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмака́ць, ‑ае.
Незак. да адмокнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмака́ць несов. отмока́ть; см. адмо́кнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмака́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмакаць — адмокнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)