адме́цены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адме́цены |
адме́ценая |
адме́ценае |
адме́ценыя |
| Р. |
адме́ценага |
адме́ценай адме́ценае |
адме́ценага |
адме́ценых |
| Д. |
адме́ценаму |
адме́ценай |
адме́ценаму |
адме́ценым |
| В. |
адме́цены (неадуш.) адме́ценага (адуш.) |
адме́ценую |
адме́ценае |
адме́ценыя (неадуш.) адме́ценых (адуш.) |
| Т. |
адме́ценым |
адме́ценай адме́ценаю |
адме́ценым |
адме́ценымі |
| М. |
адме́ценым |
адме́ценай |
адме́ценым |
адме́ценых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адме́цены |
адме́ценая |
адме́ценае |
адме́ценыя |
| Р. |
адме́ценага |
адме́ценай адме́ценае |
адме́ценага |
адме́ценых |
| Д. |
адме́ценаму |
адме́ценай |
адме́ценаму |
адме́ценым |
| В. |
адме́цены (неадуш.) адме́ценага (адуш.) |
адме́ценую |
адме́ценае |
адме́ценыя (неадуш.) адме́ценых (адуш.) |
| Т. |
адме́ценым |
адме́ценай адме́ценаю |
адме́ценым |
адме́ценымі |
| М. |
адме́ценым |
адме́ценай |
адме́ценым |
адме́ценых |
Кароткая форма: адме́цена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адме́цены прям., перен. отметённый; см. адме́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адме́цены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адмесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адме́цены wéggefegt; verwórfen (адкінуты)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
отметённый адме́цены, мног. паадмята́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)