адмежава́ць, -мяжу́ю, -мяжу́еш, -мяжу́е; -мяжу́й; -межава́ны; зак., што.

1. Мяжуючы, аддзяліць.

А. участак.

2. перан. Аддзяліць, адасобіць адну з’яву ад другой.

|| незак. адмяжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. адмяжо́ўванне, -я, н.

|| наз. адмежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмежава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмяжу́ю адмяжу́ем
2-я ас. адмяжу́еш адмяжу́еце
3-я ас. адмяжу́е адмяжу́юць
Прошлы час
м. адмежава́ў адмежава́лі
ж. адмежава́ла
н. адмежава́ла
Загадны лад
2-я ас. адмяжу́й адмяжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адмежава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмежава́ць сов., прям., перен. отмежева́ть; (произвести разграничение — ещё) отграни́чить;

а. зяме́льны ўча́стак — отмежева́ть земе́льный уча́сток;

а. адну́ з’я́ву ад друго́й — отмежева́ть (отграни́чить) одно́ явле́ние от друго́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., што.

1. Правёўшы мяжу, аддзяліць што‑н. ад чаго‑н. Адмежаваць сваю дзялянку. // Сваім размяшчэннем раздзяліць што‑н. Доўга стаяў задуманы Арцём Коркія на пясчанай касе, што адмежавала мора ад балота. Самуйлёнак.

2. перан. Аддзяліць, адасобіць адну з’яву ад другой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмежава́ць (аддзяліць) ábmessen* vt, ábgrenzen vt; umgrénzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адмяжо́ўваць гл. адмежаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмяжо́ўванне гл. адмежавацца, адмежаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отграни́чить сов. адмежава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмежева́ть сов. адмежава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбрадзі́ць², -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак. (разм.).

Правесці мяжу на сенакосе, адмежаваць.

|| незак. адбро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)