адмежава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адмежава́ны |
адмежава́ная |
адмежава́нае |
адмежава́ныя |
| Р. |
адмежава́нага |
адмежава́най адмежава́нае |
адмежава́нага |
адмежава́ных |
| Д. |
адмежава́наму |
адмежава́най |
адмежава́наму |
адмежава́ным |
| В. |
адмежава́ны (неадуш.) адмежава́нага (адуш.) |
адмежава́ную |
адмежава́нае |
адмежава́ныя (неадуш.) адмежава́ных (адуш.) |
| Т. |
адмежава́ным |
адмежава́най адмежава́наю |
адмежава́ным |
адмежава́нымі |
| М. |
адмежава́ным |
адмежава́най |
адмежава́ным |
адмежава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адмежава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адмежава́ны |
адмежава́ная |
адмежава́нае |
адмежава́ныя |
| Р. |
адмежава́нага |
адмежава́най адмежава́нае |
адмежава́нага |
адмежава́ных |
| Д. |
адмежава́наму |
адмежава́най |
адмежава́наму |
адмежава́ным |
| В. |
адмежава́ны (неадуш.) адмежава́нага (адуш.) |
адмежава́ную |
адмежава́нае |
адмежава́ныя (неадуш.) адмежава́ных (адуш.) |
| Т. |
адмежава́ным |
адмежава́най адмежава́наю |
адмежава́ным |
адмежава́нымі |
| М. |
адмежава́ным |
адмежава́най |
адмежава́ным |
адмежава́ных |
Кароткая форма: адмежава́на.
Іншыя варыянты:
адмяжо́ваны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адмежава́ны прям., перен. отмежёванный; отграни́ченный; см. адмежава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмежава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адмежаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отграни́ченный адмежава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отмежёванный адмежава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмяжо́ваны, см. адмежава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмяжо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адмяжо́ваны |
адмяжо́ваная |
адмяжо́ванае |
адмяжо́ваныя |
| Р. |
адмяжо́ванага |
адмяжо́ванай адмяжо́ванае |
адмяжо́ванага |
адмяжо́ваных |
| Д. |
адмяжо́ванаму |
адмяжо́ванай |
адмяжо́ванаму |
адмяжо́ваным |
| В. |
адмяжо́ваны адмяжо́ванага |
адмяжо́ваную |
адмяжо́ванае |
адмяжо́ваныя |
| Т. |
адмяжо́ваным |
адмяжо́ванай адмяжо́ванаю |
адмяжо́ваным |
адмяжо́ванымі |
| М. |
адмяжо́ваным |
адмяжо́ванай |
адмяжо́ваным |
адмяжо́ваных |
Кароткая форма: адмяжо́вана.
Іншыя варыянты:
адмежава́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)