Verbum

анлайнавы слоўнік

адмацо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмацо́ўваць несов., в разн. знач. открепля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго-што.

1. Зняць з уліку адкуль-н. (афіц.).

2. Скасаваць прымацаванне.

А. навучэнцаў.

|| незак. адмацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адмацава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскрепля́ть несов. размацо́ўваць, адмацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

открепля́ть несов.

1. адмацо́ўваць; (отвязывать) адвя́зваць;

2. (снимать с учёта) адмацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмацава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмацоўваць — адмацаваць і адмацоўвацца — адмацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адмацавацца.

2. Зал. да адмацоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацо́ўвацца несов., возвр., страд. открепля́ться; см. адмацава́цца, адмацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábmelden

vt выпі́сваць (каго-н.), здыма́ць з улі́ку, адмацо́ўваць

(sich) паведамля́ць пра свой ад’е́зд; выпі́свацца, адмацо́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)