адле́таваць, -тую, -туеш, -туе; зак. (разм.) Прабыць, перажыць лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адле́таваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адле́тую адле́туем
2-я ас. адле́туеш адле́туеце
3-я ас. адле́туе адле́туюць
Прошлы час
м. адле́таваў адле́тавалі
ж. адле́тавала
н. адле́тавала
Загадны лад
2-я ас. адле́туй адле́туйце
Дзеепрыслоўе
прош. час адле́таваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адле́таваць сов., разг. пережи́ть ле́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адле́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Прабыць, перажыць лета. Алешына ўжо, канешне, адлетавала, і, гледзячы на яе, сапраўды думалася пра познюю восень. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)