адле́ жацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
адле́ жуся
адле́ жымся
2-я ас.
адле́ жышся
адле́ жыцеся
3-я ас.
адле́ жыцца
адле́ жацца
Прошлы час
м.
адле́ жаўся
адле́ жаліся
ж.
адле́ жалася
н.
адле́ жалася
Загадны лад
2-я ас.
адле́ жся
адле́ жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час
адле́ жаўшыся
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адле́ жацца сов. отлежа́ ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адле́ жацца , ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Лежачы, аднавіць сілы (пасля хваробы, стомы і пад.); ачуняць, акрыяць. [Аржанец:] — Нічога, Максіме. Адлежышся там недзе, як у роднай маці, а потым ужо не па версе, не ноччу, а нізам па вольнай старонцы, у светлым вагоне прыедзеш. Брыль .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адле́ жацца , -жуся, -жышся, -жыцца; -жся і адляжа́ цца , -жу́ ся, -жы́ шся, -жы́ цца; -жы́ мся, -лежыце́ ся, -жа́ цца; -жы́ ся; зак. (разм. ).
Паляжаўшы, адпачыць, аднавіць сілы, акрыяць (пасля хваробы, стомы і пад. ).
Адляжаўся ў бальніцы, паправіўся.
|| незак. адле́ жвацца , -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адле́ жацца (ачуняць , акрыяць )
1. разм im Lí egen Kräfte sá mmeln; sich Bé ttruhe gönnen; rú hig lí egen* (пасля хваробы )
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адляжа́ цца гл. адлежацца .
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отлежа́ ться адле́ жацца , вы́ лежацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адле́ жка , ‑і, Д М ‑жцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлежацца .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адле́ жвацца , ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адлежацца .
2. перан. Ухіляцца ад якой‑н. працы, абавязку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адляжа́ цца , ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Тое, што і адлежацца . [Пархвен] лёг на ложак, каб адляжацца ад хваробы, і наказаў праз людзей Марылі, што захварэў. Чорны .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)