адкі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адкі́д |
адкі́ды |
| Р. |
адкі́ду |
адкі́даў |
| Д. |
адкі́ду |
адкі́дам |
| В. |
адкі́д |
адкі́ды |
| Т. |
адкі́дам |
адкі́дамі |
| М. |
адкі́дзе |
адкі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
odrzut, ~u
м.
1. аддача;
odrzut przy wystrzale — аддача пры стрэле;
2. аддача; адкід;
3. ~y мн. адкіды; адыходы;
odrzut z eksportu разм. забракаваныя экспартныя тавары
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)