адкупі́ць, -куплю́, -ку́піш, -ку́піць; -ку́плены; зак., што.

1. Атрымаць права на што-н., заплаціўшы грошы; узяць на водкуп; купіць (уст.).

А. увесь ураджай.

2. Купіўшы што-н., аддаць замест сапсаванага, згубленага (разм.).

А. кнігу.

|| незак. адкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкуплю́ адку́пім
2-я ас. адку́піш адку́піце
3-я ас. адку́піць адку́пяць
Прошлы час
м. адкупі́ў адкупі́лі
ж. адкупі́ла
н. адкупі́ла
Загадны лад
2-я ас. адкупі́ адкупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адкупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкупі́ць сов. откупи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., каго-што.

1. Атрымаць права на што‑н., заплаціўшы грошы; купіць. [Дзед:] — А пасля адкупілі ў пана лес купцы, высеклі, а бацькі нашыя зямлю адкупілі і поле зрабілі. Галавач. Вось паслы і кажуць: — Хоча цар адкупіць тваёй жалейкі чар. Танк. // Узяць на водкуп, заарандаваць. Адкупіць рыбалоўныя промыслы на год.

2. Разм. Купіўшы што‑н., аддаць у замест чаго‑н. сапсаванага, згубленага і пад. Адкупіць бібліятэцы згубленую кніжку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкупі́ць (выкупіць) lóskaufen vt, fréikaufen аддз. vt, ábkaufen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

откупи́ть сов. адкупі́ць, мног. паадкупля́ць, паадку́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адку́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адкупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buy off

адкупі́ць, адкупі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паадкупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разм. Адкупіць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., каго-што.

1. Купіць, перашкодзіўшы зрабіць гэта іншаму.

2. Купіць, адкупіць у каго‑н. што‑н. купленае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)