адкрыча́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адкрычу́ |
адкрычы́м |
| 2-я ас. |
адкрычы́ш |
адкрычыце́ |
| 3-я ас. |
адкрычы́ць |
адкрыча́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адкрыча́ў |
адкрыча́лі |
| ж. |
адкрыча́ла |
| н. |
адкрыча́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адкрычы́ |
адкрычы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адкрыча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адкрыча́ць сов. ко́нчить крича́ть, открича́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкрыча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
1. што. Крычучы, выказаць што‑н. Як толькі.. [маці] адкрычала сваё і выйшла ў кухню, хлопцы, вядома, пачалі патроху штурхацца і хіхікаць. Брыль.
2. Перастаць крычаць, спыніць крык. Салаўі адпелі, зязюлі адкувалі, Адкрычаў сіваграк і ўдод. Куляшоў. // Спевам, крыкам абвясціць што‑н. Пеўні поўнач адкрычалі — Позні час. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)