адклі́кнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адклі́кнуся адклі́кнемся
2-я ас. адклі́кнешся адклі́кнецеся
3-я ас. адклі́кнецца адклі́кнуцца
Прошлы час
м. адклі́кнуўся адклі́кнуліся
ж. адклі́кнулася
н. адклі́кнулася
Загадны лад
2-я ас. адклі́кніся адклі́кніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адклі́кнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адклі́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак.

1. Адказаць на воклік, зварот; адазвацца, адгукнуцца; прагучаць у адрас.

Дзе вы, адклікніцеся!

А. на пісьмо.

2. перан. Выявіць свае адносіны да чаго-н., выказаць спачуванне, гатоўнасць садзейнічаць чаму-н.

А. на просьбу.

3. Абудзіцца, выявіцца пад уплывам чаго-н. (пра ўспаміны, пачуцці).

Голас адклікнуўся ў сэрцы.

|| незак. адкліка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адклі́кнуцца сов. (ответить на зов) отозва́ться, откли́кнуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адклі́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Адказаць на чый‑н. зварот, кліч; адазвацца, адгукнуцца. Затрашчала галлё — пранёсся водгук. Толькі пташкі адклікнуліся! Гартны. // Падаць пра сябе вестку. Колькі ні пісалі, а ён [лётчык] не адклікнуўся. Дайліда. // Прагучаць у адказ; адазвацца адгалоскам. Горы адклікнуліся рэхам.

2. Выявіць пэўным чынам свае адносіны да чаго‑н. Горача адклікнуліся камуністы на ленінскі наказ. // Выказаць спачуванне, гатоўнасць садзейнічаць чаму‑н.

3. Абудзіцца, выявіцца пад уплывам чаго‑н. (пра ўспаміны, пачуцці). Чыё можа сэрца адклікнуцца песняй, Дастойнай тваёй маладосці пачэснай? Глебка. — Ой, што ты робіш! — сказала.. [дзяўчына], і ў маім сэрцы адклікнуўся яе звонкі, нейкі гуллівы голас. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адклі́кнуцца разм.

1. (адказаць) ántworten vi; erwídern vt, sich hören lássen*;

2. (выказаць думку, адносіны) sich äußern (аб кім-н., чым-н. über A);

до́бра [дрэ́нна]

адклі́кнуцца пра каго-н. gut [schlecht] von j-m spréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адкліка́цца гл. адклікнуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адкліка́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да адклікнуцца.

2. Зал. да адкліка́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odkrzyknąć

зак. адклікнуцца, адгукнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дакрыча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся; зак. (разм.).

1. каго. Моцна клічучы каго-н., вымусіць адклікнуцца.

Крычаў, крычаў, так і не дакрычаўся вас.

2. да чаго. Крыкам давесці сябе да непажаданых вынікаў.

Д. да хрыпаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абазва́цца, абзаву́ся, абзаве́шся, абзаве́цца; абзавёмся, абзавяце́ся, абзаву́цца; абзаві́ся; зак.

1. Падаць голас; адазвацца, адклікнуцца; аддацца рэхам.

На досвітку абазваўся певень.

А. на голас.

|| незак. абзыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

2. Даць знаць пра сябе якім-н. спосабам (лістом і г.д.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)