адка́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак., што.

Кашляючы, выплюнуць; кашлем выдаліць што-н., што трапіла ў горла.

А. макроту.

|| незак. адка́шліваць, -аю, -аеш, -ае

|| аднакр. адкашляну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адка́шляць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адка́шляю адка́шляем
2-я ас. адка́шляеш адка́шляеце
3-я ас. адка́шляе адка́шляюць
Прошлы час
м. адка́шляў адка́шлялі
ж. адка́шляла
н. адка́шляла
Загадны лад
2-я ас. адка́шляй адка́шляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час адка́шляўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адка́шляць сов. отка́шлять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адка́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што і без дап.

Тое, што і адкашляцца. Адкашляць макроту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отка́шлять сов. адка́шляць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адка́шліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адкашляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкашляну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да адкашляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cough up

адка́шляць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

odkaszlnąć

зак. адкашляць, адкашляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)