адкарко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адкарко́ўваю адкарко́ўваем
2-я ас. адкарко́ўваеш адкарко́ўваеце
3-я ас. адкарко́ўвае адкарко́ўваюць
Прошлы час
м. адкарко́ўваў адкарко́ўвалі
ж. адкарко́ўвала
н. адкарко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адкарко́ўвай адкарко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адкарко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкарко́ўваць несов. отку́поривать, раску́поривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкарко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адкаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкаркава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Адаткнуць, выняць корак.

А. бутэльку.

|| незак. адкарко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкаркава́ць, адкарко́ўваць entkórken vt (бутэльку); ánzapfen vt, ánstechen* vt (бочку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

uncork [ˌʌnˈkɔ:k] v. адкарко́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адкарко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкаркоўваць — адкаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкарко́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адкаркавацца.

2. Зал. да адкаркоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкарко́ўвацца несов., возвр., страд. отку́пориваться, раску́пориваться; см. адкаркава́цца, адкарко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

entkórken

vt адкарко́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)