адкапы́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкапы́лю адкапы́лім
2-я ас. адкапы́ліш адкапы́ліце
3-я ас. адкапы́ліць адкапы́ляць
Прошлы час
м. адкапы́ліў адкапы́лілі
ж. адкапы́ліла
н. адкапы́ліла
Дзеепрыслоўе
прош. час адкапы́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкапы́ліць сов., прост. вы́пятить, отве́сить (губу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкапы́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. груб. Скрывіўшы, адставіць; адвесіць (пра губы). Аляксей Ісаевіч зморшчыў лоб, смешна адкапыліў губу. Хомчанка. Зазваніў званок. Гэта званіў наш маўклівы вартаўнік, што заўсёды хадзіў адкапыліўшы ніжнюю цяжкую губу. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкапы́лены прост. вы́пяченный, отве́шенный; см. адкапы́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)