адзі́мак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзі́мак |
адзі́мкі |
| Р. |
адзі́мку |
адзі́мкаў |
| Д. |
адзі́мку |
адзі́мкам |
| В. |
адзі́мак |
адзі́мкі |
| Т. |
адзі́мкам |
адзі́мкамі |
| М. |
адзі́мку |
адзі́мках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адзі́мак, -мку м. весе́нние за́морозки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адзі́мак, ‑мку, м.
Веснавы замаразак. А ўжо нават сам дрыготкі адзімак Вяшчуе звонка: — Ідзе вясна! Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзі́мак м. (веснавы замарозак) Frühjahrsfrost m -(e)s, -fröste
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)