адзё́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзё́рны адзё́рная адзё́рнае адзё́рныя
Р. адзё́рнага адзё́рнай
адзё́рнае		 адзё́рнага адзё́рных
Д. адзё́рнаму адзё́рнай адзё́рнаму адзё́рным
В. адзё́рны (неадуш.)
адзё́рнага (адуш.)		 адзё́рную адзё́рнае адзё́рныя (неадуш.)
адзё́рных (адуш.)
Т. адзё́рным адзё́рнай
адзё́рнаю		 адзё́рным адзё́рнымі
М. адзё́рным адзё́рнай адзё́рным адзё́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзёрны мед. корево́й;

~нае захво́рванне — корево́е заболева́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адру. Адзёрнае захворванне. // Выкліканы адром. Адзёрная высыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзёр, адру́, м.

Заразная хвароба, якая суправаджаецца высыпкай на целе, запаленнем дыхальных шляхоў і гарачкай.

|| прым. адзёрны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

корево́й мед. адзёрны;

корево́е заболева́ние адзёрнае захво́рванне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)