адзява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзява́ю адзява́ем
2-я ас. адзява́еш адзява́еце
3-я ас. адзява́е адзява́юць
Прошлы час
м. адзява́ў адзява́лі
ж. адзява́ла
н. адзява́ла
Загадны лад
2-я ас. адзява́й адзява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзява́ць несов.

1. (каго, што) одева́ть;

2. (у каго, у што) одева́ть, наряжа́ть (кем, во что);

3. (што ў што) перен. одева́ть (что во что и чем), наряжа́ть;

1-3 см. адзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і (радзей) адзяю, адзяеш, адзяе.

Незак. да адзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзява́ць гл. адзець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адзе́ць, адзе́ну, адзе́неш, адзе́не; адзе́нь; адзе́ты; зак., каго-што

1. Надзець на каго-н. вопратку, апрануць.

А. дзіця.

Зіма адзела поле снегам (перан.).

2. Апрануць кім-н.

А.

Дзедам Марозам.

3. Забяспечыць каго-н. адзеннем.

Бацькі дзяцей адзелі і абулі.

4. Тое, што і надзець; нацягнуць.

Ледзь адзеў пальчаткі.

5. перан. Пакрыць; ахінуць.

Дубы зялёны плашч адзелі.

|| незак. адзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. адзе́цца, адзе́нуся, адзе́нешся, адзе́нецца; адзе́нься; незак. адзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. адзява́нне, -я, н. (паводле 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облача́ть несов. адзява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцюмі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).

Адзець (адзяваць) у тэатральны або маскарадны касцюм.

|| звар. касцюмі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца.

|| наз. касцюмі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адзяваць — адзець і адзявацца — адзецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адзяваць — адзець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцюмі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Адзець (адзяваць) у тэатральны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)