адзалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адзалю́ адзо́лім
2-я ас. адзо́ліш адзо́ліце
3-я ас. адзо́ліць адзо́ляць
Прошлы час
м. адзалі́ў адзалі́лі
ж. адзалі́ла
н. адзалі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адзалі́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзалі́ць сов., спец. отзоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзалі́ць, ‑залю, ‑золіш, ‑золіць; зак., што.

Спец. Апрацаваць (шкуры) вапнавым растворам для выдалення шэрсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзо́л гл. адзаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзо́льны гл. адзаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отзоли́ть сов. адзалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзо́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адзаліць.

2. Вапнавы раствор, які прымяняецца пры апрацоўцы шкур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)