адзаві́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзаві́зм
Р. адзаві́зму
Д. адзаві́зму
В. адзаві́зм
Т. адзаві́змам
М. адзаві́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзаві́зм, -му м., ист. отзови́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзаві́зм, ‑у, м.

Апартуністычная плынь у РСДРП, што ўзнікла пасля рэвалюцыі 1905 г. і патрабавала адазвання сацыял-дэмакратычных дэпутатаў з Дзяржаўнай думы і аднаўлення ад легальных форм масавай партыйнай работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отзови́зм полит. адзаві́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)