аджы́ўшы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аджы́ўшы аджы́ўшая аджы́ўшае аджы́ўшыя
Р. аджы́ўшага аджы́ўшай
аджы́ўшае		 аджы́ўшага аджы́ўшых
Д. аджы́ўшаму аджы́ўшай аджы́ўшаму аджы́ўшым
В. аджы́ўшы (неадуш.)
аджы́ўшага (адуш.)		 аджы́ўшую аджы́ўшае аджы́ўшыя (неадуш.)
аджы́ўшых (адуш.)
Т. аджы́ўшым аджы́ўшай
аджы́ўшаю		 аджы́ўшым аджы́ўшымі
М. аджы́ўшым аджы́ўшай аджы́ўшым аджы́ўшых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аджы́ўшы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аджы́ўшы аджы́ўшая аджы́ўшае аджы́ўшыя
Р. аджы́ўшага аджы́ўшай
аджы́ўшае		 аджы́ўшага аджы́ўшых
Д. аджы́ўшаму аджы́ўшай аджы́ўшаму аджы́ўшым
В. аджы́ўшы (неадуш.)
аджы́ўшага (адуш.)		 аджы́ўшую аджы́ўшае аджы́ўшыя (неадуш.)
аджы́ўшых (адуш.)
Т. аджы́ўшым аджы́ўшай
аджы́ўшаю		 аджы́ўшым аджы́ўшымі
М. аджы́ўшым аджы́ўшай аджы́ўшым аджы́ўшых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аджы́ўшы

дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аджы́ўшы аджы́ўшая аджы́ўшае аджы́ўшыя
Р. аджы́ўшага аджы́ўшай
аджы́ўшае		 аджы́ўшага аджы́ўшых
Д. аджы́ўшаму аджы́ўшай аджы́ўшаму аджы́ўшым
В. аджы́ўшы (неадуш.)
аджы́ўшага (адуш.)		 аджы́ўшую аджы́ўшае аджы́ўшыя (неадуш.)
аджы́ўшых (адуш.)
Т. аджы́ўшым аджы́ўшай
аджы́ўшаю		 аджы́ўшым аджы́ўшымі
М. аджы́ўшым аджы́ўшай аджы́ўшым аджы́ўшых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аджы́ўшы

1. прям., перен. отжи́вший;

2. ожи́вший;

3. ожи́вший, воскре́сший;

1-3 см. аджы́ць;

4. прил. отжи́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аджы́ўшы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. пр. ад аджыць.

2. у знач. прым. Які аджыў сваё, не адпавядае сучаснасці. Аджыўшая тэорыя. Аджыўшыя погляды.

3. у знач. наз. аджы́ўшае, ‑ага, н. Тое, што аджыло. Разагнала.. [рэвалюцыя], як вецер разганяе хмары, старое і аджыўшае, прагнала сваіх ворагаў. Каваль.

4. Дзеепрысл. пр. зак. ад аджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отжи́вший прил. аджы́ўшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старарэжы́мны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да старога рэжыму; адсталы, аджыўшы.

Старарэжымныя часы.

|| наз. старарэжы́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аджы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аджыву́ аджывё́м
2-я ас. аджыве́ш аджывяце́
3-я ас. аджыве́ аджыву́ць
Прошлы час
м. аджы́ў аджылі́
ж. аджыла́
н. аджыло́
Загадны лад
2-я ас. аджыві́ аджыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аджы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старарэжы́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да старога, царскага рэжыму. Яшчэ і папы тады, ярыя такія, старарэжымныя, былі, і з імі трэба было вытрымаць добрую сутычку. Ермаловіч. // Такі, як пры старым рэжыме; адсталы, аджыўшы. Старарэжымныя парадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)