аджы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аджы́н
Р. аджы́ну
Д. аджы́ну
В. аджы́н
Т. аджы́нам
М. аджы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аджы́н, -ну м. отрабо́тка на жа́тве

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аджы́н, ‑у, м.

Уст. Адработ жнівом за пазыку, паслугу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджо́н, ‑у, м.

Тое, што і аджын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)