аджыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аджыва́ю аджыва́ем
2-я ас. аджыва́еш аджыва́еце
3-я ас. аджыва́е аджыва́юць
Прошлы час
м. аджыва́ў аджыва́лі
ж. аджыва́ла
н. аджыва́ла
Загадны лад
2-я ас. аджыва́й аджыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аджыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аджыва́ць несов.

1. прям., перен. отжива́ть;

2. (возвращаться к жизни) ожива́ть;

3. перен. ожива́ть, воскреса́ть;

1-3 см. аджы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аджыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджыва́ць гл. аджыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аджы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ў, -жыла́, -ло́; -жы́ты; зак.

1. Пражыць, скончыць жыць.

А. свой век.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устарэць.

Аджылі розныя звычаі і забабоны.

3. Вярнуцца да жыцця, стаць зноў жывым, ажыць.

Прайшоў дождж, і аджыла ніва.

|| незак. аджыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отжива́ть несов. аджыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аджыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аджываць — аджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábleben

vi аджыва́ць, паміра́ць, кана́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odżywać

незак. [od-żywać] ажываць, аджываць; адраджацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ажываць, аджываць, уваскрасаць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)