аджа́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аджа́рскі аджа́рская аджа́рскае аджа́рскія
Р. аджа́рскага аджа́рскай
аджа́рскае
аджа́рскага аджа́рскіх
Д. аджа́рскаму аджа́рскай аджа́рскаму аджа́рскім
В. аджа́рскі (неадуш.)
аджа́рскага (адуш.)
аджа́рскую аджа́рскае аджа́рскія (неадуш.)
аджа́рскіх (адуш.)
Т. аджа́рскім аджа́рскай
аджа́рскаю
аджа́рскім аджа́рскімі
М. аджа́рскім аджа́рскай аджа́рскім аджа́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аджа́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аджарцаў, Аджарыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджа́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарыі.

|| ж. аджа́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. аджа́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аджа́рский аджа́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГРУЗІ́НСКАЯ МО́ВА,

адна з іберыйска-каўказскіх моў (картвельская група). Мова грузін, дзярж. мова Грузіі. Пашырана таксама на Паўн. Каўказе, у Азербайджане, Турцыі і Іране. Мае 2 групы дыялектаў, адрозненні паміж якімі нязначныя: горскія (хевсурскі, пшаўскі, тумскі і інш.) і плоскасныя (картлійскі, кахецінскі, імерэцінскі, рачынскі, гурыйскі, аджарскі і інш.). У развіцці літ. грузінскай мовы вылучаюць або 2 перыяды — старажытны (5—11 ст.) і новы (з 12 ст.), або 3 — стараж. (5—11 ст.), сярэдні (12—18 ст.) і новы (з 19 ст.). З 1860-х г. развіваецца адзіная літ. грузінская мова (аснова — картлійскі і кахецінскі дыялекты).

У фанетыцы грузінскай мовы 5 галосных і 28 зычных; у сістэме зычных назіраецца 5 траічных проціпастаўленняў звонкі — глухі — змычна-гартанны; асобна вылучаюцца фарынгальны і ларынгальны. Слабы сілавы націск на пачатковым складзе слова. У марфалогіі — аглюцінацыя з мноствам прэфіксальных формаў. У сінтаксісе — эргатыўная канструкцыя. Грузінская мова мае стараж. арыгінальнае пісьменства (гл. Грузінскае пісьмо).

т. 5, с. 456

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)