аддзе́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аддзе́лка аддзе́лкі
Р. аддзе́лкі аддзе́лак
Д. аддзе́лцы аддзе́лкам
В. аддзе́лку аддзе́лкі
Т. аддзе́лкай
аддзе́лкаю		 аддзе́лкамі
М. аддзе́лцы аддзе́лках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аддзе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

1. Наданне якога-н. пэўнага выгляду (шляхам рамонту, апрацоўкі, аздаблення і пад.).

А. кватэры.

2. Тое, што служыць упрыгожаннем, аздобай чаго-н.

Карункавая а.

|| прым. аддзе́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Аддзелачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аддзе́лка ж. отде́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзе́лка ж.

1. (дзеянне) Volléndung f -; Beárbeitung f -;

канчатко́вая аддзе́лка Náchbehandlung f, Éndbearbeitung f -; Nácharbeit f -;

2. буд. (дзеянне) Ínnenausbau m -(e)s;

уну́траная аддзе́лка Ínnenausstattung f -;

во́нкавая аддзе́лка Áußenputz m -es;

3. тэкст. Áusrüstung f -, Zúrichten n -s (скуры, тканіны);

4. (аздабленне) Schmuck m -(e)s, Besátz m -es, Garnitúr f -, -en; Áufmachung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Аддзелка драўніны 1/99; 6/248

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Аддзелка тканін 1/99—100, 395; 4/356; 5/68; 10/258, 260, 11/300, 306

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Муаравая аддзелка тканіны 11/306

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

убра́нне, -я, н.

1. Адзенне, убор; строі.

Жаночае ў.

Лес у асеннім убранні (перан.).

2. Аддзелка, абсталяванне памяшкання; аздабленне чаго-н.

У. хаты.

Ёлачнае ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афармле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. афармляць — аформіць і афармляцца — аформіцца.

2. Знешняя аддзелка, выгляд чаго‑н. Афармленне кнігі. Афармленне спектакля. Архітэктурнае афармленне горада. // Пэўная форма чаго‑н. І мыслі і вобразы, як снег у мяцеліцу, кружацца; іх трудна стрымаць,.. накіраваць іх на пэўную дарогу і даць ім пэўнае афармленне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Náchbehandlung

f -, -en

1) тэх. дадатко́вая апрацо́ўка, чыстава́я [канчатко́вая] апрацо́ўка, аддзе́лка

2) дадатко́вы курс лячэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)