адгіна́нне гл. адагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгіна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адгіна́нне
Р. адгіна́ння
Д. адгіна́нню
В. адгіна́нне
Т. адгіна́ннем
М. адгіна́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Выпрастаць, адвярнуць загнутае.

А. цвік.

|| незак. адгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адгіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odgięcie

н. адгіб, адгібанне, адгінанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)