адго́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адго́рнуты |
адго́рнутая |
адго́рнутае |
адго́рнутыя |
| Р. |
адго́рнутага |
адго́рнутай адго́рнутае |
адго́рнутага |
адго́рнутых |
| Д. |
адго́рнутаму |
адго́рнутай |
адго́рнутаму |
адго́рнутым |
| В. |
адго́рнуты (неадуш.) адго́рнутага (адуш.) |
адго́рнутую |
адго́рнутае |
адго́рнутыя (неадуш.) адго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
адго́рнутым |
адго́рнутай адго́рнутаю |
адго́рнутым |
адго́рнутымі |
| М. |
адго́рнутым |
адго́рнутай |
адго́рнутым |
адго́рнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адго́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адго́рнуты |
адго́рнутая |
адго́рнутае |
адго́рнутыя |
| Р. |
адго́рнутага |
адго́рнутай адго́рнутае |
адго́рнутага |
адго́рнутых |
| Д. |
адго́рнутаму |
адго́рнутай |
адго́рнутаму |
адго́рнутым |
| В. |
адго́рнуты (неадуш.) адго́рнутага (адуш.) |
адго́рнутую |
адго́рнутае |
адго́рнутыя (неадуш.) адго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
адго́рнутым |
адго́рнутай адго́рнутаю |
адго́рнутым |
адго́рнутымі |
| М. |
адго́рнутым |
адго́рнутай |
адго́рнутым |
адго́рнутых |
Кароткая форма: адго́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адго́рнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адгарнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адго́рнуты (які адведзены ўбок) beiséite geschóben, wéggeschoben; úmgeschlagen (каўнер)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)