адго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адго́нны адго́нная адго́ннае адго́нныя
Р. адго́ннага адго́ннай
адго́ннае		 адго́ннага адго́нных
Д. адго́ннаму адго́ннай адго́ннаму адго́нным
В. адго́нны (неадуш.)
адго́ннага (адуш.)		 адго́нную адго́ннае адго́нныя (неадуш.)
адго́нных (адуш.)
Т. адго́нным адго́ннай
адго́ннаю		 адго́нным адго́ннымі
М. адго́нным адго́ннай адго́нным адго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адго́нны с.-х. отго́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адго́нны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з адгонам жывёлы, з утрыманнем жывёлы на адгоне. Адгонная авечкагадоўля. □ То былі яшчэ знаёмыя мясціны: летам паромам Ласка з сяброўкамі пераязджала за раку — на адгонную пашу. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адго́н, -у, м.

1. гл. адагнаць.

2. Малако, з якога сепаратарам адагнана, аддзелена смятана.

Наліць парасятам адгону.

3. Прадукт адгонкі парай.

Спіртавы а.

4. Пра жывёлу: знаходжанне на пашы, не ў памяшканнях (спец.).

Авечкі на адгоне.

|| прым. адго́нны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Адгонная жывёлагадоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отго́нный с.-х. адго́нны;

отго́нное животново́дство адго́нная жывёлагадо́ўля;

отго́нные па́стбища адго́нная па́ша.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)