адгні́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гніў, -гніла́, -ло́; зак.

Тое, што і адгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгні́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адгніе́ адгнію́ць
Прошлы час
м. адгні́ў адгнілі́
ж. адгніла́
н. адгніло́
Дзеепрыслоўе
прош. час адгні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адгні́сці сов. отгни́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгні́сці, ‑гніе; зак.

Згніўшы, адваліцца, адпасці. Дзядзька Цімох плот загарадзіў яшчэ да мяне з новага частаколу, а гэты — каторы збуцвеў, у каторага канцы адгнілі — склаў у кучу на дровы. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгніва́ць, адгні́сці ábfaulen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгні́ць сов., см. адгні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгніва́ць, ‑ае.

Незак. да адгнісці, адгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгні́ць, ‑гніе; зак.

Тое, што і адгнісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отгни́ть сов. адгні́ць, адгні́сці, мног. паадгніва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)