адгніва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адгніва́е адгніва́юць
Прошлы час
м. адгніва́ў адгніва́лі
ж. адгніва́ла
н. адгніва́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час адгніва́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адгніва́ць несов. отгнива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгніва́ць, ‑ае.

Незак. да адгнісці, адгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гніў, -гніла́, -ло́; зак.

Згніўшы, адваліцца, адпасці.

Сукі на дрэве адгнілі.

|| незак. адгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгніва́ць, адгні́сці bfaulen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отгнива́ть несов. адгніва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)