адгарта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Гартаючы, перакінуць некалькі лістоў (кнігі, сшытка і пад.).

А. шэсць старонак.

|| незак. адго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгарта́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адгарта́ю адгарта́ем
2-я ас. адгарта́еш адгарта́еце
3-я ас. адгарта́е адгарта́юць
Прошлы час
м. адгарта́ў адгарта́лі
ж. адгарта́ла
н. адгарта́ла
Загадны лад
2-я ас. адгарта́й адгарта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адгарта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адгарта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Гартаючы, перакінуць, перавярнуць некалькі лістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адго́ртваць гл. адгарнуць, адгартаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)